Αυτό, δεν είναι άσχετο, με την απαραίτητη τσίκνα, των αρχαίων θυσιών, που έπρεπε να φτάσει στις αισθήσεις των θεών, ζητώντας αντίδοτο στη μιζέρια. Έτσι και σήμερα, η τσίκνα, πρέπει να φτάσει, απαιτητικά οργισμένη, σε όλα τα σπίτια των Δημάρχων, Συμβούλων, Περιφερειαρχών, βουλευτών και πολιτικών αρχηγών.
Η ετυμολογία της τσίκνας
Η λέξη διαμορφώθηκε στα μεσαιωνικά χρόνια, και προέρχεται από την ομηρική κνίσσα (ή κνίσα-κνίση) που σήμαινε τον καπνό και την οσμή από τα κρέατα θυσιών, που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, έκαναν με τρόπο τελετουργικό, προσμένοντας κάτι.
Στην Ιλιάδα, για παράδειγμα, ο Όμηρος σε αρκετά σημεία, ορίζει τον ρόλο της τσίκνας. Ένα παράδειγμα είναι, όταν περιγράφει τον λόγο του Έκτορα, παραμονή μάχης, και στη συνέχεια τους Τρώες να θυσιάζουν βόδια ώστε η τσίκνα τους να φτάσει στον ουρανό, σαν παράκληση στους θεούς να είναι με το μέρος τους (Ραψωδία θ, 549).
Στα Μυκηναϊκά χρόνια, η τσίκνα, είχε την έννοια της παράκλησης, ενός γράμματος στους θεούς, ήταν ένας τρόπος να αλλάξει η μοίρα.
3500 σχεδόν χρόνια μετά, ο ρόλος της τσίκνας, λίγο πολύ παραμένει ο ίδιος, είτε εγείρεται σε ουρανό τσικνοπέμπτης, είτε σε πανηγύρι και φεστιβάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου