Η Μαίρη Διακολιού λέει πως ξέρει (μόνο εκείνη άραγε;) το συμφέρον των πολιτών και επανέρχεται στο αγαπημένο της θέμα: Δάσος Συγγρού

Η Μαίρη Διακολιού (φωτο), επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή», αγωνίζεται για τη διαφύλαξη του δασικού χαρακτήρα του Δάσους Συγγρού. Μπράβο της, αλλά θα πρέπει να ακούει και τους ειδικούς, αλλιώς κινδυνεύει κοιτώντας μόνο το ένα δέντρο του προβλήματος, να χάσει το δάσος.

Οι τεχνικές επεμβάσεις σε ένα δάσος, όταν ορίζονται με επιστημονικά κριτήρια, δεν αλλοιώνουν τον δασικό χαρακτήρα. 

Τι σημαίνει να μην γίνουν καινούργια τεχνικά έργα στο Δάσος, όπως η κυρία Διακολιού έλεγε στην πρώτη της ανακοίνωση; Και αν είναι απαραίτητα; Δηλαδή, πρέπει να μην υπάρχει ένα κιόσκι να ξεκουράζεται ο περιπατητής; Να μην υπάρχουν κάπου σταθμοί με νερό; Θέλουμε να κορακιάζουν οι εκδρομείς; 

Κι αν θελήσουμε στο Δάσος να κάνουμε ένα φεστιβάλ, να μην γίνουν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις; Ή μήπως χάνει τον δασικό χαρακτήρα ένα δάσος, αν γίνει εκεί φεστιβάλ; Δεν είναι χαζοί, όσοι Δήμοι (Θεσσαλονίκη και αλλού) έχουν την τύχη να έχουν δάσος και κάνουν εκεί Φεστιβάλ Δάσους, και διαφημίζουν τον τόπο τους, προσελκύοντας έτσι χιλιάδες επισκέπτες. 

Το Θέατρο που υπάρχει στο Δάσος, δεν θέλει αναβάθμιση, προσθήκες ή επισκευή; Και είναι τόσο κακό αν φτιάξουμε δίπλα και ένα περίπτερο να πίνει μια πορτοκαλάδα ο κόσμος; 

Το Θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι, δεν έχει περίπτερο που πουλάει ποτά; Χαζοί είναι κι αυτοί, ή μήπως παρέδωσαν την ωραία ρεματιά στους κακούς εμπόρους; 

Το εμπόριο, δεν είναι κακό, αντίθετα είναι παράγων ανάπτυξης, όταν έχει λόγιο χαρακτήρα. 

Τι θέλει να υπάρχει στο Δάσος η Μαίρη Διακολιού; Μόνον τα δέντρα κι εμείς και ίσως η  κοκκινοσκουφίτσα, φωνάζοντας «Λύκε λύκε είσαι εδώ;»; 

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν σε ένα Δάσος ώστε και να μην χάσει τον δασικό χαρακτήρα του, και να αποτελέσει τοπόσημο και εργαλείο ανάπτυξης για μια πόλη. Δεν ξέρουμε τι τελικά θα κάνει ο Δήμος. Περιμένουμε. Αλλά ό,τι κι αν γίνει, να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη των ειδικών επιστημόνων, που σε θέματα δάσους και πολεοδομικού σχεδιασμού, έχουν ουσιαστικότερο λόγο. 

Με μεγάλη χαρά είδαμε πως στην τελευταία της ανακοίνωση, η κυρία Διακολιού, δεν αποκλείει τις τεχνικές επεμβάσεις, γράφοντας... 

«..Οι «επιτρεπτές επεμβάσεις, σε ένα δάσος, σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών» που ευαγγελίζεται φίλα προσκείμενη στη δημοτική αρχή ιστοσελίδα σχολιάζοντας δική μου παρέμβαση, δεν μπορεί να είναι αόριστες έννοιες, αλλά απολύτως συγκεκριμένες και να (περι)ορίζονται από το περιεχόμενο της διαθήκης της Ιφιγένειας Συγγρού και το συμφέρον των πολιτών, όπως οι ίδιοι το εννοούν..» 

Συμφωνούμε, με μία παρατήρηση: Το συμφέρον των πολιτών, δεν το ξέρει μόνον η Μαίρη Διακολιού. Κυρίως, το ξέρουν οι ίδιοι οι πολίτες, οι οποίοι ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, δείχνοντας ακριβώς ποιο θεωρούν ως δικό τους συμφέρον.