Ξανθή Λαμπροπούλου - Συνέντευξη με μία Μάγισσα και το νέο είδος Witch House

Η Ξανθή Λαμπροπούλου, είναι 22 ετών και κατάγεται από την Πελοπόννησο. Έχει τελειώσει σχέδιο μόδας και τώρα συνεχίζει τις σπουδές της στην γραφιστική. Δηλώνει ελληνίδα μάγισσα, και ακόλουθος της νέας κουλτούρας, που έρχεται από το εξωτερικό, και ονομάζεται Witch House. Η φωτογραφία, από τον Χορό Μαγισσών, που έγινε το Σάββατο 9 Μαρτίου 2019, στο IT The Place. Πριν δώσουμε τη συνέντευξη της Ξανθής, θα πούμε λίγα λόγια για το Witch House. 


Όλες οι φωτογραφίες Μ.Νταλούκας 2019

Το 2010, το underground κλαμπ Pendu Disco της Νέας Υόρκης, άρχισε να διοργανώνει χορευτικές βραδιές με συγκροτήματα, που προσδιόριζαν το είδος μουσικής τους, ως Witch House. Ιδιοκτήτης του κλαμπ ήταν ο εκκεντρικός καλλιτέχνης Todd Pendu, ο οποίος και θεωρείται ο θεμελιωτής της νέας κουλτούρας. Μία γεύση από το είδος μουσικής και του χορού, στο Pendu Disco, μπορείτε να πάρετε στο βίντεο που ακολουθεί:

PENDU DISCO from PrismViews on Vimeo.

Εννιά χρόνια μετά, 

ένα ανάλογο φαινόμενο, συμβαίνει και στην Ελλάδα. 

Ο Χορός Μαγισσών που διοργάνωσαν το Σάββατο 9 Μαρτίου 2019, οι ποιητές Διονύσης Ξενούλης (LCF) και Ορέστης Μπατάκης (Διάφανος Κύκλος), ορίζει ίσως την έναρξη, και εδώ, μιας τέτοιας κουλτούρας.

Φωτο: Η Ophelia Baudelaire στον Χορό Μαγισσών. Κάτω: Η Joanne David και φίλος της, στην βραδιά του χορού. 

Γύρω στα 200 άτομα, συγκεντρώθηκαν στο IT The Place, στην οδό Κλεισόβης 10, στο κέντρο της Αθήνας. Σχηματίστηκε μια αξιοσημείωτη συνάντηση «μαγεμένων» που δεν είχαν βέβαια όλοι, το ίδιο ντύσιμο και διάθεση. 

Συμμετείχαν ελληνίδες μάγισσες//μάγοι, με το ήθος και ύφος των παλαιών ψυχεδελικών, και άλλες/άλλοι, που ήταν φανερό, πως άγγιζαν πιο σκοτεινά άκρα. Υπήρξαν εκεί, και κάποιοι φίλοι της dark γενικά σκηνής, και κάποιοι εκ του χώρου του Κενού Δικτύου.
Είναι σχεδόν κανόνας, σε κάθε νεανική υποκουλτούρα, να μην εκφράζονται όλοι κατά τον ίδιο τρόπο. Έτσι και εδώ, υπήρξε ένα κράμα διαθέσεων και όχι ένα ομογενές μείγμα.

Παράλληλα με τον χορό, στον χώρο του IT The Place, γινόταν και Έκθεση έργων Τέχνης.

Ένα από τα κεντρικά εκθέματα ήταν ο πίνακας Giota Di Castelli (φωτο), της Παναγιώτας Λευκαδίτη. Η Παναγιώτα, έχει ζωγραφίσει τον εαυτό της σαν μάγισσα, που κρατά τον αγαπημένο της γάτο. Εξαιρετικοί ήταν επίσης και οι πίνακες, της Σοφίας Γκίκα, αλλά και ένας με τίτλο Odpata της Ελένης Τσάμη.

Η βραδιά άρχισε με ποιητική παρουσίαση, οπότε ακούστηκαν οι "καταραμένοι" στίχοι αιρετικών καλλιτεχνών κάτω από μουσικές που έβαζε ο Νίκος Χανιώτης (WAR). Απήγγειλαν οι ποιητές Γιάννης Ραουζαίος, Ιωάννα Γαϊτανάρου, Ορέστης Μπατάκης και Απόλλωνας Τσέρνας.

Μια μεγαλύτερη παρουσίαση της βραδιάς και μια περιεκτικότερη αναφορά στη Witch House, θα δημοσιεύσουμε σε λίγες μέρες. 

Ακολουθεί η συνέντευξη (ένα τμήμα) της Ξανθής Λαμπροπούλου...

-Υπάρχει witch culture στην Ελλάδα; Και τι σημαίνει να ανήκει κανείς σε αυτή την κουλτούρα; 

-Witch Culture στην Ελλάδα υπήρχε από την αρχαιότητα. Οι άνθρωποι ήταν παγανιστές και ασκούσαν διάφορες πρακτικές, οι οποίες αποτελούν μέρος αυτής της κουλτούρας. 

Το να ανήκεις σε αυτή την κουλτούρα στο σήμερα, συνήθως, από τον κόσμο που δεν γνωρίζει, παίρνεις την ταμπέλα του φαντασιόπληκτου, του γραφικού, του τρελού, του σατανιστή και άλλα τέτοια αστεία, ευτυχώς όμως οι νέοι άνθρωποι είναι πλέον πιο ανοιχτοί σε τέτοιες ιδέες. 

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι καθαρά πνευματικό μονοπάτι που ποτέ δεν θα καταφέρεις να φτάσεις στο τέρμα, διότι δεν υπάρχει τέρμα. Όσο πας μαθαίνεις. 

-Θεωρείς τον εαυτό σου μάγισσα. Μπορείς να ορίσεις ακριβώς τι κάνεις και με τι ως προς αυτό ασχολείσαι;

-Προσωπικά δεν θα ήθελα να αναφερθώ στο τι εγώ πράττω, καθώς η επιλογή μου να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο προϋποθέτει μια συνεχή αναζήτηση και την θεωρώ πολύ προσωπικό θέμα, οπότε ανά πάσα στιγμή αυτό μπορεί να αλλάξει για μένα και για αυτό θα μιλήσω γενικά. Πέρα από αυτό ο κάθε άνθρωπος συνήθως ασχολείται με αυτό που τον τραβάει περισσότερο και συνήθως φαίνεται από μικρή ηλικία, χωρίς να σημαίνει ότι το εξασκεί συνειδητά από τότε και χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα συνεχίσει να αναζητά και άλλα πράγματα. Μερικά παραδείγματα είναι η θεραπεία (healing), η χειρομαντεία, όπως και άλλες μορφές μαντείας, η αστρολογία (προφανώς όχι όπως παρουσιάζεται στα πρωινάδικα) και η τέχνη των βοτάνων. Επίσης, κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τελετουργικό όταν τα εξασκεί αυτά. Το πιο απλό που θα μπορούσε να είναι ένα μπάνιο, άνετα ρούχα και λίγο διαλογισμός πριν την άσκηση της τέχνης του, μέχρι πράγματα που ίσως να μην θέλω να γνωρίζω. 

-Που διαφέρει (αν διαφέρει) η witch culture από την γκοθ κουλτούρα; Είναι η σύγχρονη μάγισσα μια μετεξέλιξη της παλαιότερης γκοθ ;

-Διαφέρουν αυτές οι δύο κουλτούρες, παρόλο που έχουν έρθει πολύ κοντά. Η κουλτούρα των μαγισσών έχει δεχτεί πολλά πλήγματα και σκοτεινούς χαρακτηρισμούς, που σε μία δυνατή πλειοψηφία, θεωρώ, πως δεν ισχύουν. Επίσης, η γκοθ κουλτούρα είναι μία καθαρά σκοτεινή κουλτούρα από άποψη μουσικής, αισθητικής και τρόπου ζωής. Οπότε πολλά γκοθ άτομα, επειδή έλκονται από το σκοτάδι και η κουλτούρα των μαγισσών είναι συνδεδεμένη πλέον με αυτό, στρέφονται εκεί και για κάποιους είναι αλληλένδετα. Η κουλτούρα των μαγισσών δεν προϋποθέτει συγκεκριμένο ντύσιμο, συγκεκριμένο μουσικό γούστο και συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Μπορείς να ασκείς τις πρακτικές σου και να είσαι το οτιδήποτε. 

Από την μία, ναι, κάποια άτομα που ασχολούνται έχουν εξελιχθεί στη σύγχρονη μορφή της μάγισσας από την παλαιότερη γκοθ. Από την άλλη, η κουλτούρα της μαγείας από χρόνια πριν είχε μπει στην mainstream κουλτούρα και τα τελευταία χρόνια αρχίζει και δίνει στην μάγισσα καινούργια ταυτότητα, οπότε μια νέα μορφή ξεκινά και αναπτύσσεται.