WELCOME TO THE SHOW- Παύλος Σιδηρόπουλος, 1984

Το τραγούδι Welcome To The Show είναι το καλύτερο παράδειγμα της ροκ παράστασης που οραματιζόταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, και που ονόμαζε «Μαύρη Οθόνη», αλλά που επεξηγούσε με διάφορους τρόπους ότι πρόκειται για ένα «Θέατρο Υποκρισίας».

Η παράσταση μπορούσε να ανεβεί σε θέατρο, ή να γίνει «συναυλία» ή και video clip.
Η έννοια της Υποκρισίας, για τον Σιδηρόπουλο, είναι πρωταρχική, είναι έννοια πέρα από το «καλό» και το «κακό», δηλαδή πέρα από κάθε ιδεολογία.
Ο Υποκριτής (που μπορεί να φοράει ή όχι μάσκα), δεν λέει αλήθειες με την παραδεκτή έννοια του όρου, ουσιαστικά  υποκρίνεται δηλαδή κάνει μια μαγική τελετουργία.  Αυτό εξασφαλιζόταν με μία υψηλή συμβολική και πολλές φορές κρυπτογραφημένη αφήγηση, ώστε η τέχνη να παραμείνει στον μαγικό χαρακτήρα της και να μην υποβιβαστεί σε μία έκθεση ιδεών (ιδεολογία).
Στο θέατρο αυτό θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν και «τραγούδια» χωρίς λόγια, με ήχο μόνο και με υποκρισία (τελετουργία), όπως το 94 ΣΦΥΡΙΕΣ. Στις 94 ΣΦΥΡΙΕΣ, ο Υποκριτής, εμφανίζεται χωρίς μάσκα και ακούει τον αργό και βασανιστικό ήχο 94 χτυπημάτων στη ντραμς, αντιδρώντας μόνο με τις εκφράσεις του προσώπου. Δείγμα από αυτή την ιδέα, παραθέτω από χειρόγραφο του Σιδηρόπουλου….

Η συμβολική στις 94 ΣΦΥΡΙΕΣ είναι τα 94 χτυπήματα με σφυρί που (στο δικαστήριο κρίθηκε ότι) έδωσε ο Νάσιουτζικ στον συγγραφέα Διαμαντόπουλο. Η δολοφονία αυτή έγινε τον Σεπτέμβριο του 1984.
Το Θέατρο της Υποκρισίας, περιέχει βέβαια  και πραγματικές αναφορές, αλλά δεν βασίζεται στην ιδεολογία, δεν κρίνει βάσει κάποιου –ισμού (κομμουνισμού, αναρχισμού, χριστιανισμού κλπ), δημιουργεί μία παράσταση με σαμανιστική κατεύθυνση (Θέατρο Αρτό, παραστάσεις Μόρισσον κ.α).
Ποιες είναι οι πραγματικές αναφορές στο Welcome To The Show;
Μερικά γεγονότα των ετών 1983 και 1984. Αυτά τα γεγονότα μπαίνουν με ένα συμβολικό τρόπο στο τραγούδι, ώστε να δημιουργηθεί το λειτουργικό περιβάλλον: Η κοινωνία τεράτων, τα Ζόμπι.
Τα κυριότερα γεγονότα είναι:

1-Ο ηθοποιός Γιάννης Γκιωνάκης πυροβολεί τη φίλη του Αφροδίτη Κοζανιτά (Οκτώβριος 1984) 
Η αναφορά γίνεται με τον στίχο «Ηθοποιοί με φάκελο λευκό»

2-Αρχίζει η δίκη του δράκου Κυριάκου Παπαχρόνη στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Ο φονιάς καταδικάζεται δις εις θάνατον (Ιούνιος 1983)

Η αναφορά γίνεται με τον στίχο «Θηρίων Δαμαστής ο γιός του Παπαχρόνη

3-Μία 16χρονη, η Β.Φ από τα Τσούκα Φθιώτιδας γεννά μωρό- τέρας (με μορφή που θύμιζε ψάρι), από αιμομιξία. Βιαζόταν από τον πατέρα και τον αδελφό της (Ιούλιος 1984). Η αναφορά στον στίχο «σε γυάλα το μωρόψαρο γιατί δαγκώνει/ αιμομιξία σ ανώνυμο χωριό) αλλά και (πατέρας γιος με αδελφή για σπέσιαλ σόου)


Φωτο: Χειρόγραφο Παύλου για το τραγούδι Welcome to the Show

4- Η Άννα Βερούλη βρίσκεται ντοπαρισμένη μετά τα προκριματικά του ακοντισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες (Αύγουστος 1984)
Η αναφορά στον στίχο (κι ο αθλητικός τους χημικός να ανακατώνει σε ογκομετρικό σωλήνα τα ρεκόρ)

Όλες αυτές οι αναφορές σημειώνονται και σε χειρόγραφο του Σιδηρόπουλου, τμήμα του οποίου παραθέτω.

Η βασική οπτική του Σιδηρόπουλου είναι ότι αυτό που φαίνεται ωραίο και καλό, είναι (συνήθως) ψεύτικο και υποκριτικό (με την χυδαία έννοια).
Ποιος θα περίμενε ότι ο Φρουρός των Συνόρων, ο Αξιωματικός και Εθνολάτρης Παπαχρόνης, ο άνθρωπος που συμμετείχε στις έρευνες για την αποκάλυψη του σήριαλ κίλερ, ήταν σήριαλ κίλερ ο ίδιος! Εδώ υπάρχει και μια προφητεία, αφού στο λειτουργικό περιβάλλον, Δαμαστής Θηρίων (δηλαδή των ζόμπι που σχηματίζονται) είναι ο γιος του. Το αυγό του φιδιού, στην σκέψη του Παύλου, υπάρχει σε κάθε έναν που εμφανίζεται υπερ Εθνικιστής και υπερ Πατριώτης.
Αλλά η βασική σκέψη, είναι ότι ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ μία κοινωνία τεράτων.
Αυτό φαίνεται καθαρά στην αναφορά με το «μωρόψαρο». Το τερατάκι αυτό, δεν μπαίνει στην τελετουργία για να υπονοηθεί μία σεξουαλική διαστροφή , μπαίνει σαν επισήμανση γενικότερη. Η κοινωνία γεννάει «μωρόψαρα» με διάφορους τρόπους.
Αυτό φαίνεται καθαρά σε άλλο χειρόγραφο του Παύλου (υπάρχουν χειρόγραφα με διάφορες εκδοχές του τραγουδιού) όπου διαβάζουμε

Σε γυάλινο κλουβί δαγκώνει
Το της δικής μου της γενιάς Θαληδομίδης Ον

Η θαλιδομίδη (thalidomide) ήταν ένα φάρμακo που οι γυναικολόγοι συνταγογραφούσαν στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στις έγκυες γυναίκες. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές του 1960 περίπου 20.000 παιδιά γεννήθηκαν στην Ευρώπη, με ατροφικά ή ανύπαρκτα μέλη εξαιτίας της θαλιδομίδης. Ηγερμανική εταιρεία που παρασκεύαζε τη θαλιδομίδη ζήτησε με καθυστέρηση 50 ετών συγνώμη από τα χιλιάδες παιδιά που γεννήθηκαν με δυσμορφίες και προβλήματα υγείας εξαιτίας της χρήσης της ουσίας αυτής.

Αυτό λοιπόν είναι πάνω κάτω το σκηνικό , και αυτά τα Θηρία του Θιάσου.
Ο Σιδηρόπουλος είναι ο Υποκριτής, που ξεδιπλώνει τους ρόλους. Γι αυτό και μεταχειρίζεται σύμβολα και όχι  ντουντούκες. 
Υπογραμμίζει με καλλιτεχνικό τρόπο, πως, τα τέρατα έγιναν τέρατα, επειδή γεννήθηκαν σε ένα τερατώδες περιβάλλον.
Ο ρόλος του Υποκριτή δεν είναι να προτείνει λύσεις. Είναι να μιλά συμβολικά, και να επαφίεται στην μαγική λειτουργία της τέχνης.