ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ – Μαριάννα Τζιαντζή

Φωτο: Η Μαριάννα Τζιαντζή, στο σπίτι της στο Μαρούσι. 

Καθήκον της δημοσιογραφίας είναι να δίνει το βήμα, ώστε να ακούγεται ο λόγος των κατοίκων μιας πόλης. Αυτή τη φορά, τον λόγο έχει, η δημότισσα Αμαρουσίου, Αρχιτέκτων, Συγγραφέας και Δημοσιογράφος, Μαριάννα Τζιαντζή:



"Το μεγαλύτερο μέρος του Μαρουσιού, είναι υπνωτήριο. Οι γειτονιές, που ακόμα υπάρχει μια αλληλεπίδραση είναι πολύ λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα. Εκείνο που περιμένω από τον νέο Δήμαρχο, είναι να διαφυλάξει από τα γαμψά νύχια του ΤΑΙΠΕΔ, κάποιους δημόσιους χώρους. Απ’ ότι ξέρω, κάπου 160 ακίνητα, οικόπεδα και κτίρια, έχουν περάσει ήδη στο ΤΑΙΠΕΔ, και θα πουληθούν σε ιδιώτες έλληνες ή ξένους, σε εξευτελιστικές τιμές και θα αρχίσουν να λειτουργούν με το σύστημα της ανταπόδοσης. Ο δημότης θα πρέπει να πληρώνει για να έχει δικαίωμα πρόσβασης και χρήσης. Αν δεν υπάρξει μια αντίσταση σε αυτό, και όχι μόνο στο Μαρούσι, θα αλλάξει πολύ η εικόνα της πόλης.

Είναι ντροπή, μια πόλη τόσο μεγάλη σε πληθυσμό, όπως το Μαρούσι, να έχει εμπορικά κέντρα πολυτελείας, αλλά να μην μπορεί να συντηρήσει ένα συνοικιακό βιβλιοπωλείο, ένα κλασικό σινεμά, όπως η ΔΙΑΝΑ που είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Υπάρχει βέβαια και ο φυσικού κάλλους, κινηματογράφος Μίμης Φωτόπουλος, που όμως είναι καλοκαιρινός, και χωρίς τα δεκανίκια του Δήμου, δεν θα υπήρχε.

Χάθηκαν οι παλιοί ωραίοι κινηματογράφοι της γειτονιάς, 

Ως προς τα θέματα καθαριότητας, οργάνωσης των υπηρεσιών του Δήμου, δεν νομίζω ότι υπάρχουν οξυμένα προβλήματα. 

Το πρόβλημα που συνεχίζεται είναι με τους κυβόλιθους, που έχουν "στρώσει" στους δήθεν πεζόδρομους, και στις διαδρομές για τυφλούς που έχουν καταστρατηγηθεί. 

Για τους κυβόλιθους, έχω να πω, πως ήταν μια άτυχη επιλογή, επικερδής ίσως για κάποιους, όμως είναι δύσκολο το περπάτημα. Ποιός είχε την ιδέα να βάλει στους πεζόδρομους, αυτές τις κατασκευές που δήθεν συνδέονται με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης; Τα γυαλιά έχουν σπάσει, το νερό έχει μαζευτεί, και αρκετά σημεία έχουν σκεπαστεί με τσίγκους...Τι να πω και για τα μεγάφωνα που είναι κάτι σαν τα τοτέμ των ινδιάνων. Έχουν εγκαταστήσει κάτι ψηλά ορθογώνια που μεταδίδουν μουσική τα Σαββατοκύριακα, και είναι πολύ κακόγουστα. Επίσης, είναι και τα άλλα τα κανάτια επί στύλων στην Λεωφόρο Κηφισίας, σωλήνες κάπου 3 μέτρων και στην κορυφή, υπάρχει ένα κανατάκι, τόσο δα μικρό, εις ανάμνηση των αγγειοπλαστών που δούλευαν στο Μαρούσι.

Το θέαμα είναι από άσχημο έως κωμικό".

Η Μαριάννα Τζιαντζή γεννήθηκε το 1953 στην Πάτρα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Χρονογραφήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στο Πριν (1990 έως σήμερα), στην Καθημερινή (2000-2011), καθώς και σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Από το Φεβρουάριο του 2016 γράφει στην Εφημερίδα των Συντακτών. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη έχουν κυκλοφορήσει η συλλογή διηγημάτων της Την άλλη φορά, Μαργαρίτα (1983) και τα μυθιστορήματα Παπούτσια για πέταμα (1990) και Αντίο στις αυλές των θαυμάτων (2016).