Σκόρπιες σκέψεις από το πολύτιμο ημερολόγιο του κυρίου Μαρούσι

★Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021. Είδα ένα κοριτσάκι στο δρόμο (φωτο) ντυμένο με την αποκριάτικη στολή του, ευτυχισμένο. Καιρό είχα να δω κάτι τέτοιο. Το μόνο που θέλω είναι μια μέρα να ξυπνήσω και να λένε στις ειδήσεις πόσα παιδιά γεννήθηκαν σήμερα.

★Μου λείπει να βγω με την παρέα να τα πιούμε να τα λύσουμε όλα έστω για ένα βράδυ.

★Θέλω να βγω έξω όλους να σας αγκαλιάσω να ψιθυρίσω στ' αυτιά σας «και αυτό θα περάσει» μήπως μπορέσω να το πιστέψω κι εγώ.

★Στον ελεύθερό μου χρόνο, όταν δεν διαβάζω εξώδικα, θυμάμαι που ντυνόμασταν μασκαράδες. Τώρα, φοράω τη μάσκα μου, πάω στο πάρκο με την ξεραμένη λιμνούλα και σκέφτομαι εδώ ερχόμασταν κοπανατζήδες και μας κυνηγούσε ο Δρακόπουλος, απέναντι ήταν σφαιριστήρια, και μια ντισκοτέκ που τραγουδούσε ο Μανώλης ο Κάββαλος, τι ωραία που ήταν κάποτε στο Μαρούσι.

★Αλλάζω σελίδα: Είναι λέει ο πιο μάγκας αυτός ο κοντός. Παλιά είχε φάει γερή τακουνιά... ν’ αγιάσει το τακούνι της Εύης.

★Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο. Με πήρε τηλέφωνο και ρωτούσε

-Και τι θα γίνει με το σταυρό;

-Τι σας είπαν από τον Δήμο;
-Μου είπαν πως χάθηκε..
-Και;.. τι θα κάνουν γι αυτό οι αρμόδιοι;
-Είναι λένε στη διάθεσή μου... για οποιαδήποτε πληροφορία ή διευκρίνιση!

★Από Τετάρτη λένε πως ο καιρός φτιάχνει. Έρχεται Άνοιξη. Θα ξημερώσει και στο Παλέρμο...