ΡΕΠΟΡΤΑΖ : Όλα όσα συνέβησαν στην Γιορτή Τσικουδιάς 2019 (Βίντεο και εικόνες)

Ο Σύλλογος ΚΡΗΤΑΓΕΝΗΣ ΖΕΥΣ απέδειξε ότι είναι πυλώνας Πολιτισμού στο Μαρούσι. Η Γιορτή Τσικουδιάς που διοργάνωσε, ήταν ένα εξαίρετο μάθημα πάνω στην κρητική παράδοση και φιλοξενία. Μόνο μπράβο. Ευχή μας, αυτός ο σύλλογος, αλλά και οι άλλοι αξιόλογοι που υπάρχουν στην πόλη μας, να αποτελέσουν βασικά στοιχεία, στο πολυαναμενόμενο Πολιτιστικό Καλοκαίρι.


Credits - Όλες οι φωτογραφίες ΜΑΡΟΥΣΙ Ανεξάρτητο Παρατηρητήριο 2019

Το γλέντι έγινε στο κλειστό Γήπεδο Σπύρος Λούης.

Δίπλα από την εξέδρα για την ορχήστρα είχε στηθεί το ρακοκάζανο, ενώ έξω, γίνονταν οι ετοιμασίες για το παραδοσιακό γαμοπίλαφο. Αν δεν έχεις φάει το περίφημο γαμοπίλαφο Κρήτης, δεν ξέρεις τι θα πει νοστιμιά.

Ένα πεντανόστιμο πιλάφι με βραστό ζυγούρι και με τη σωστή ποσότητα λεμονιού. Το λένε γαμοπίλαφο επειδή είναι έθιμο να το σερβίρουν στους γάμους. Στην Κρήτη, δύο είναι οι βασικές ερωτήσεις σε κάποιον που έχει πάει σε γάμο: αν ήταν όμορφη η νύφη και αν το γαμοπίλαφο ήταν καλό!

Φωτο: Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Θόδωρος Αμπατζόγλου και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κρηταγενής Ζευς, Κωστής Σηφάκης. 

Ο Δήμαρχος, Θόδωρος Αμπατζόγλου, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους ευχόμενος «να είμαστε καλά και ν ανταμώνουμε σε τέτοια γλέντια πολιτισμού», ενώ χαρακτήρισε «Χειρονομία φιλοξενίας» την κρητική ρακή. 

Έχει απόλυτα δίκιο, αφού είναι γνωστή η κρητική ρακή του καλωσορίσματος και η φιλοξενία των κρητικών. Μόνο στην Κρήτη παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο, όπου, ενώ υπάρχουν φτωχές οικογένειες που ελάχιστες φορές τον χρόνο τρώνε κρέας, μόλις εμφανιστούν ξένοι στο κατώφλι τους, θα τους κεράσουν ρακή, και με προθυμία θα σφάξουν την κότα, το αρνί, το κουνέλι, για να τους περιποιηθούν.

Λίγο πριν αρχίσουν τα τραγούδια και ο χορός, ήρθε και ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης. Συνοδευόταν από την σύζυγό του Μαρίνα. Στην είσοδο μάλιστα, προμηθεύτηκε την κρητική μαντινάδα (Δες ΕΔΩ ) που του έλαχε πολύ ερωτική.
Στον χαιρετισμό που απηύθυνε συνεχάρη τους διοργανωτές και τόνισε «Το Μαρούσι είναι το σπίτι μου. Πάντα εδώ θα έρχομαι! Εδώ θα είμαι!»

Τον χορό, άνοιξαν τα μικρά κρητικόπουλα, που καταχειροκροτήθηκαν. Ακολούθησαν οι κοπέλες της Κρήτης.

Τα γυναικεία τμήματα είχαν εκπληκτική χάρη. Όμορφες κοπελιές  στρέφονταν με σηκωμένα τα χέρια, σαν να κρατούσαν πανί, κι έλεγες να, τώρα μια Μινωίτισσα και ο ταύρος περνά δίπλα της ξυστά, κι αυτή τον αποφεύγει. Και γρήγορα πάλι ζυγιαζόταν η κοπελιά έτσι που νόμιζες πως όπου να ’ναι θα τιναζόταν ψηλά και θα στεκόταν περήφανη πάνω στον αόρατο ταύρο.

Ύστερα, το δοξάρι κύλησε σε άλλο σκοπό, παραμέρισαν οι κοπέλες και βγήκαν οι άντρες.

Αυτοί οι νεαροί κρητικοί με τις ψηλές μαύρες μπότες, δείχνουν με τον περήφανο χορό τους, τις στιγμές που έζησαν οι πρόγονοί τους. Στιγμές που οι προγονοί τους, έβγαιναν μέσα από φλόγες, στιγμές που ξανάχτιζαν με πεισμωμένα τα πρόσωπα τα κατεστραμμένα από τον κατακτητή σπίτια, στιγμές που πυροβολούσαν πίσω από βράχια χωρίς να δειλιάζουν, στιγμές που κρύβονταν στις γύρω σπηλιές, στιγμές που σύρθηκαν σε φυλακές, που νεκροφίλησαν συντρόφους, αλλά και στιγμές που εκτέλεσαν σε ερημικό ίσωμα τους προδότες· 
Αυτός ο χορός περιέχει όλη την ιστορία της Κρήτης.

Εν κατακλείδι, όλα ήταν υπέροχα στην Γιορτή της Τσικουδιάς. Πολλά συγχαρητήρια στους πολύ καλούς μουσικούς (στη λύρα ήταν ο Γιώργος Σκορδαλός, στο μαντολίνο ο Γιώργης Βρέντζος και στο λαγούτο ο Γιώργος Νταγιαντάς). Και τους θερμότερούς μας χαιρετισμούς στον Πρόεδρο Κωστή Σηφάκη. Πάντα τέτοια Κωστή!