ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ 1970-1973

Το θρυλικό συγκρότημα ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ. Από αριστερά: Δημήτρης Πουλικάκος(τραγούδι), Νίκος Πολίτης (κιθάρα), Λεωνίδας Αλαχαδάμης (ντραμς), Αντώνης Τριανταφύλλου (μπάσο) και Κώστας Δουκάκης (κιθάρα). 

Ο Εξαδάκτυλος, είναι το καλύτερο ίσως ροκ συγκρότημα στην Εποχή της Δικτατορίας. Εκφράζει με έναν μοναδικό τρόπο την ψυχεδελική διάθεση της νεολαίας. 

Η αισθητική του είναι εκπληκτική και μέχρι σήμερα, αποτελεί σημαντικότατο  κεφάλαιο μελέτης για όλους, όσοι ασχολούνται με το ελληνικό ροκ. Είναι το συγκρότημα θρύλος. 



Οκτώ είναι τα τραγούδια του συγκροτήματος, που έχουν διασωθεί,  και τα οκτώ, χρονολογούνται (και έχουν ηχογραφηθεί) μεταξύ 1970 και 1973. Τα τραγούδια αυτά είναι :

1-Έχουν κακούς σκοπούς
2-Τα Παιδιά είναι Εντάξει
3-Σε  καλή μεριά
4-Το Ξεχασμένο Πηγάδι
5-Ο Ανεπρόκοπος
6-ΗΠΣΑΛΣΕΡΤΕΠΗΝΟΚΣ
7-Σκόνη Πέτρες Λάσπη
8-Χτεσινά Τραίνα

Εκτός από αυτά τα τραγούδια διασώθηκαν επίσης και μερικές μουσικές, όπως η σύνθεση "Διψασμένοι για Αγάπη", στην οποία συμμετέχει και ο Παύλος Σιδηρόπουλος.

Ένα δείγμα τεσσάρων κομματιών του ιστορικού συγκροτήματος:

Στην φωτογραφία αριστερά, βλέπουμε τα μέλη του πρώτου σχήματος, διότι ο Εξαδάκτυλος, εμφάνισε αρκετά  σχήματα. Τα πρόσωπα λοιπόν της φωτογραφίας, πίσω από τα σπασμένα καφάσια είναι: Πάνω, από αριστερά: Κώστας Δουκάκης, Λεωνίδας Αλαχαδάμης και Αντώνης Τριανταφύλλου.
Κάτω: Τάκης Ανδρούτσος και Δημήτρης Πουλικάκος.
Παρατηρούμε ότι στο έκτο καφάσι, αντί προσώπου, υπάρχει το δάχτυλο του Πουλικάκου, προτεταμένο κατά τον γνωστό άσεμνο τρόπο. Η σπάνια αυτή φωτογραφία, απαντούσε στο ερώτημα που πολλοί απηύθυναν τότε στο συγκρότημα:
-Καλά, αφού είστε πέντε, γιατί λεγόσαστε Εξαδάκτυλος; 

Το όνομα, Εξαδάκτυλος, διακωμωδούσε τον μύθο του Εξαδάκτυλου Βασιλιά, που ο ευσεβής λαός πίστευε ότι θα είναι εκείνος που θα γεννιόταν με έξι δάκτυλα και θα κατόρθωνε να ελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη από τους Τούρκους.Όχι, κατά τον Πουλικάκο και την παρέα του, το έκτο δάκτυλο, δεν αποτελούσε σημείον θαυμαστού μύθου, αλλά ένα ...κωλοδάχτυλο, το οποίον ή η άρχουσα τάξη επεφύλασσε δια τον  λαό, ή ο καλλιτέχνης, δια τους ευσεβείς και αφελείς πόθους.
Παρόλη την αισχρότητα του συμβόλου του έκτου δακτύλου, τα εξαδάκτυλα τέκνα ήταν κατά την βάση τους, πολύ εντάξει...

Το συγκρότημα Εξαδάκτυλος, είναι και το κυρίως όχημα με το οποίο ο Δημήτρης Πουλικάκος, περνά σε ένα άλλο επίπεδο δημιουργίας. Στην προηγούμενη περίοδο (1967-1969), με το συγκρότημα MGC, δεν είχε αποφασίσει ακόμη να μας δώσει δικά του τραγούδια. Αυτό γίνεται με τον Εξαδάκτυλο. Είναι μια εκπληκτική συγκυρία, αφού σε αυτό το συγκρότημα συναντιούνται σπουδαίες καλλιτεχνικές προσωπικότητες. Ο Πουλικάκος, είναι αναμφισβήτητα ο ποιητής του σουρεαλισμού και των ταχυδραμάτων. Ο Αντώνης Τριανταφύλλου, μία καλλιτεχνική ιδιοφυία. Πνευματικοί συμπαραστάτες του Εξαδάκτυλου είναι πρόσωπα σαν τον τον Τάσο Φαληρέα , ο οποίος μάλιστα συμμετέχει και στο στιχουργικό μέρος, συνεργαζόμενος με τον Πουλικάκο. Ο στίχος "Απόψε φεύγω  λέγοντάς σου τρέλες/ Ψιχάλιζε Μάρθα κι είχαμε κλειστές ομπρέλες", ανήκει στον Φαληρέα. Αλλά, και ο Ανεπρόκοπος, είναι ένα άλλο κομμάτι στο οποίο συνεργάζονται στιχουργικά Φαληρέας-Πουλικάκος πάνω στην μουσική Road Ladies του Frank Zappa...

Η περίοδος του Εξαδάκτυλου, είναι μία από τις ευτυχέστερες του Δημήτρη Πουλικάκου. Περίοδος λαμπερής δημιουργίας και περίοδος ενός μεγάλου έρωτα. Σύντροφός του σε αυτά τα χρόνια (1970-73) είναι η Λίλη Παπαδάκη. Η Λίλη υπήρξε η μούσα του.  Την βλέπουμε (αισθανόμενοι θλίψη για το άδικο τέλος της), σε μια φωτογραφία που τράβηξε τότε ο Βύρων Περέλης.

Η Λίλη Παπαδάκη, η αξέχαστη πριγκίπισα της ψυχεδελικής νεολαίας, δεύτερη σύζυγος του Δημήτρη Πουλικάκου. Φωτο, Βύρων Περέλης. 
Ο Περέλης, φωτογράφισε με καλλιτεχνικό τρόπο και την Λίλη και όλα σχεδόν τα μέλη του Εξαδάκτυλου.